อดีตที่ไม่มีวันหวนกลับ & อนาคตที่ไม่มีวันมาถึง

6 ตุลาคม 2546 พอมาถึงค่ายวันแรกก็โดนแกล้งเลย โดยพี่ๆ ให้แนะนำตัวกันตามปรกติ แล้วก็สุ่มผู้โชคดีออกไปพูดชื่อเพื่อนใหม่ 3 คน แหม... ถ้าโดนสุ่มไปคนแรกก็คงง่ายอยู่หรอก เพื่อนโรงเรียนเราเองก็ 4 คนแล้ว ยิ่งคนน่ารักๆ อีก 5-6 คนนั้นก็จำชื่อไม่ยาก แต่แจ๊คพ๊อตก็ลงเพราะโดนสุ่มเป็นคนสุดท้าย แถมเงื่อนไขที่ว่าห้ามซ้ำชื่อคนที่เคยบอกไป เฮ้ย แล้วมันจะเหลือใครให้ข้าพเจ้าพูดถึงหละ สุดท้ายก็หันไปมองแถวหลัง แล้วก็แก้ไขสถานการณ์ด้วยการบอกชื่อพี่ค่ายไป แหม รอดตัวอย่างหวุดหวิด	8 ตุลาคม 2551 วันแรกที่น้องๆ มาค่าย แต่ละคนหน้าตาแบ้วกันทั้งนั้นเลย แกล้งใครซักคนเป็นพิเศษดีมั้ยน้า อิอิ โอ้เจอแล้วนั่นไงเด็กเนิร์ดบ๊อง ว่าแต่จะแกล้งอะไรดีหละ แนะนำตัวอักษรตัวเดียวดีมั้ยน้า? เต้นหนูชื่ออะไรก็เข้าท่าดีเหมือนกันนะ อิอิ ตกดึกแล้วน้องๆ หลับกันเร็วดีจัง หวังว่าคงไม่มีใครนอนไม่หลับอีกนะ อึ่ม... ไหนๆ ก็คืนแรกละ พรุ่งนี้ตื่นเช้าๆ มาปลุกน้องหน่อยละกัน ท่องไว้ก่อนนอน ตื่นเช้า ตื่นเช้า ตื่นเช้า ...
7 ตุลาคม 2546 วันแรกของการเรียนรู้เนื้อหาฟิสิกส์ดาราศาสตร์ อึ่ม... ต่างจากที่คิดไว้มากโขเลยแฮะ ยังไม่เห็นมีสอนดูดาวอะไรซักอย่างเลยอะ มีแต่ทรงกลมท้องฟ้าหมุนติ้วๆ ไปมา แต่ก็ยอมรับว่าอ.หม่อมฯ สอนได้สนุกสนานและรู้เรื่องดีมากๆ เลยหละ ตกดึกก็ขึ้นรถแดงไปหอดูดาว วันนี้ฟ้าปิดไม่มีอะไรให้ดูเลย แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะยังเรียนแค่การบังคับกล้องอยู่	9 ตุลาคม 2551 เพิ่มความรู้จักระหว่างแต่ละคนขึ้น เล่นบัดดี้ก็แล้วกันเนาะ หวังว่าคงไม่มีใครค้านและเล่นด้วยกันหมดนะ อาหารกลางวันของป้าโรงไบโอนี้ ไม่เคยทำให้ผิดหวังซักปีเลยจริงๆ กินทีไรก็อร่อยและครบถ้วนโภชนาการตลอด อ๋อ! กินไม่อิ่มเติมได้เลยน้อง
8 ตุลาคม 2546 วันนี้ตอนเย็นไม่ได้ขึ้นดอย พี่ๆ เลยพาไปทำกิจกรรมที่ลานอะตอม สนุกมากเลยหละ ได้เห็นหลายๆ คนทำอะไรๆ ตลกด้วย อิอิ กลับมาที่หอก็ฝึกโอวันนีวันนีวาจนครบ 7 สกิลเลย	10 ตุลาคม 2551 เย็นนี้ทำกิจกรรมรวมน้องๆ งัดกลเม็ดเด็ดพราวที่เก็บไว้ก้นหลุมมาคอมโบต่อเนื่องครบทุกชุดเลย หวังว่าน้องๆ จะละลายพฤติกรรมได้เยอะและเปิดรับเพื่อนใหม่ได้เร็วนะ
9 ตุลาคม 2546 วันนี้อ.บุญรักษาเข้าสอน พอเรียนไปเรียนมาถึงเรื่องหลุมดำเราก็หลุดถามไปซะงั้นว่าซิงกุราริตีคืออะไร (เคยอ่านผ่านๆ ตาในหนังสือฮอว์กกิงอะ) อาจารย์แกคงไม่อยากนอกเรื่องยาวเลยอธิบายรวบๆ แต่เราก็คะยั้นคะยอถามจนเสียเวลาไปเกือบคาบซะได้	11 ตุลาคม 2551 อึ่ม... วันนี้สอนเล่นไพ่ดีกว่า ^^" แต่สลาฟก็คงเล่นกันเป็นหมดทุกคนแล้วหละมั้ง? ไม่เป็นไรโชว์กลไพ่ทายใจให้น้องงง (และจับผิดเล่น) แทนละกัน อิอิ
10 ตุลาคม 2546 วันนี้มีเรียนการคำนวณเกี่ยวกับกล้องอย่างละเอียด อาจารย์ก็เอากล้องเข้ามาในห้องแล๊คเชอร์ ด้วยความที่ขึ้นดอยกี่ครั้งๆ ก็ไม่ได้แตะกล้องนานสมใจซักที ตอนพักเบรกเลยแอบเล่นกล้องที่อาจารย์เอาเข้ามาตั้งคนเดียว แล้วก็ดันทำมันตกซะได้ โชคดี (หรือร้าย?) ที่บอดีแค่บิ่นๆ ถ้าเลนส์แตกนี้คงหมดไปหลายตังค์แล้วหละ ^^”	12 ตุลาคม 2551 เด็กรุ่นนี้ดีจังได้ขึ้นไปนอนบนดอยด้วย หวังว่าคงไม่มีใครลืมของใช้อะไรอีกนะ (แต่ก็คงมีแน่ๆ) งั้นเตรียมอะไรไปเผื่อไว้หน่อยกันฉุกเฉินก็แล้วกัน อึ่ม ที่สำคัญ ตุนขนมไว้ให้เพียบเลยดีกว่า
11 ตุลาคม 2546 ในที่สุดวันที่เรารอคอยก็มาถึง ซึ่งก็คือวันทัศนศึกษานั่นเอง ไปเที่ยวสวนสัตว์อย่างสนุกสนานเลยหละ เสียดายที่หมีแพนด้าพึ่งมาถึงเลยยังไม่เปิดให้เข้าชม อีกอย่างนึงก็คือทำไมข้าวห่อถึงมีแต่กระเพรา ก็เรากินเผ็ดไม่ได้อะ T_T	13 ตุลาคม 2551 น่าเสียดายที่ฟ้าปิดตลอดเลย ไม่รู้ว่าเทวดาท่านงอนเราหรือไรจึงได้ทำเยี่ยงนี้ทุกปี ไม่เป็นไรน้องๆ ไว้ใครติดค่ายสองค่อยมาดูอีกรอบนะ ว่าแล้วก็โหนรถแดงลงดอย สนุกสุดยอดจริงๆ หลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน
12 ตุลาคม 2546 วันนี้อาจารย์ผู้หญิงเข้าสอน (ขอโทษจริงๆ ที่จำชื่อไม่ได้ ตอนนี้อาจารย์ไปเรียนต่อนิวซีแลนด์แล้วหละ) อยู่ๆ ก็ให้เราออกไปยืนทำการทดลองซะงั้น นอกจากพี่ค่ายแล้วอาจารย์ยังแกล้งเราด้วยนะเนี่ย - -"	14 ตุลาคม 2551 ลงดอยมาเสร็จก็ทัศนศึกษาต่อ แหมช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะจริงๆ อ๋อพี่พรผมครับขอสั่งข้าวห่อให้น้องๆ เองเน้อ กลัวน้องบางคนจะกินเผ็ดไม่ได้อะ ^^"
13 ตุลาคม 2546 ใกล้สอบแล้วเพื่อนๆ ยังไม่รู้เรื่องเลย ด้วยความที่เราก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันแต่ดันคะแนนสอบเข้าติดท๊อป 5 บวกกับความหม้อมากกว่าเลยต้องไปติวผู้หญิงซะงั้น ติวเสร็จสาม-สี่ทุ่มเดินกลับจากหอ 2 หญิงไปหอ 7 ชายคนเดียวก็เกิดเรื่องสยองขึ้น เพราะเห็นเงาคนไหวๆ แถวเนินหอสมุด ตอนแรกตกใจกลัวมากจนแทบคลั่ง แต่พอควบคุมสติแล้วเดินกลับมาดูดีๆ อ่าว... กลายเป็นใบไม้ไปซะแล้ว นี่แหละมั้งที่เค้าเรียกกันว่าตาฝาด	15 ตุลาคม 2551 แป๊ปๆ ก็จะหมดค่ายซะละ วันเวลานี้ช่างผ่านไปเร็วจริงๆ แอบไปเที่ยวห้างหาซื้อสมุดเฟรนชิพและของขวัญให้น้องบัดดี้ดีกว่า กลับไปถึงน้องมาขอให้ติว อึ่ม ถ้าจำไม่ผิดกฎค่ายนี้ห้ามพี่ติวน้องหรือเปล่าน้า? ช่างเหอะไม่ติวเรื่องนี้ตรงๆ ก็ได้ เบี่ยงประเด็นกลายเป็นเรื่องประวัติดาราศาสตร์และตำนานดาวดีกว่า อิอิ
14 ตุลาคม 2546 ทำแล็ปแห้งผ่านโปรแกรมดูดาวในคอมนี้ก็สนุกดีเหมือนกันแฮะ แต่พอเห็นโต๊ะข้างๆ ทำเสร็จแล้วเลยขอยืมผลแล๊ปเอาดีกว่า แล้วก็เปิดไทยบีจีนั่งเล่นโกะออนไลน์ แต่เล่นได้ไม่ถึงไหนเน็ตก็โดนตัดซะงั้น เศร้าอนาถ	16 ตุลาคม 2551 ตกดึกแอบนัดประชุมสต้าฟค่าย พรุ่งนี้เราจะทำน้องซึ้งกัน เอ้าใครเล่นกีตาร์เป็นมั่ง แล้วใครจะเป็นคนจุดเทียน บลาๆๆ
15 ตุลาคม 2546 เนื่องจากปิดคอร์สไปตั่งแต่เมื่อวานเลยมีเวลาว่างโครตๆ ตอนเย็นเลยไปดูหนังที่เมเจอร์กันเกือบหมด (จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแฮะ) ตอนซื้อตั๋วนี้อย่างฮาเลย ตั๋วยาวมากจนทำเป็นสายสะพายนางงามเล่นได้ พอกลับมาพี่ค่ายก็ทำซึ้ง แล้วเพลงหัวใจผูกกันก็ผูกใจของเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา	17 ตุลาคม 2551 วันนี้หยุดทั้งวัน น้องคนไหนจะอ่านหนังสือเพราะหวังเป็นตัวแทนก็ไม่เป็นไร แต่ที่เหลือไปดูหนังกันเต๊อะ ^^ พอดูหนังเสร็จก็กลับมาเฉลยบัดดี้และทำซึ้งน้องๆ ว่าแต่ทำไมพี่บางคนยังจำเนื้อเพลงไม่ได้หละนั่น ไม่เป็นไรเอาเนื้อเพลงไป อย่าทำงานล่มละกันน่อ เดี๋ยวน้องๆ จะหายซึ้งหมด
16 ตุลาคม 2546 ปั้มตรา ถือป้าย ไล่กลับบ้าน (ฮา) จริงๆ แล้ว วันนี้มันน่าจะซึ้งนะ แต่สงสัยซึ้งเมื่อวานไปจนหมดก๊อกแล้ว วันนี้เลยบ้ายบายเพื่อนๆ ทุกคนกลับด้วยความสุขแหละ แน่นอนว่าเราก็ยืนส่งเพื่อนๆ ที่หอหญิงจนหมดทุกคน ตกเย็นเสร็จแล้วก็เดินเล่นหน้ามออีกหน่อย แล้วค่อยโทรหาแม่ให้มารับ	18 ตุลาคม 2551 วันสุดท้ายของการดูแลน้องแล้ว หลังจากตื่นเช้าวันแรกได้วันเดียววันที่เหลือตื่นหลังน้องตลอด วันนี้ก็ฝืนตัวเองมาตื่นเช้าจนได้ แล้วก็ปลุกน้องไปสอบ น่าเสียดายเหมือนกันที่ค่ายสองจะไม่ได้เจอกันหมด แต่พี่ก็ดีใจและจะเก็บน้องๆ ไว้ในความทรงจำของพี่เสมอนะ สุดท้ายนี้ก็ขอให้น้องๆ ทุกคนโชคดีละกัน

ขอบคุณค่ายโอฯ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่มอบให้เราเสมอมา
สัญญากับตัวเองตลอด เมื่อไหร่ที่มีโอกาสจะตอบแทนบุญคุณนี้
แต่ว่าเราคงไม่มีโอกาสที่จะได้ทำตามสัญญานั้นอีกแล้วหละ
ขอโทษจริงๆ ที่ไม่มีความสามารถพอจะได้รับเลือกเป็นสต๊าฟ
ที่ทำได้ก็เพียงแค่เฝ้ามองจากที่ตรงนี้ท่านั้น