สำรวจตัวเอง กับหนึ่งปีที่ผ่านมา

หนึ่งปี (กว่าๆ) ผ่านไปแล้วสำหรับชีวิตในมหา'ลัย
มองย้อนไป ทำไมเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย

อย่างแรก ก็ยังตื่นสายอยู่เหมือนเดิม
แน่นอนว่า บังคับตัวเองให้ตื่นเช้าก็พอทำได้
แต่พอทำติดต่อกันไปนานๆ แล้วล้าจังแฮะ
ยิ่งถึงวันที่ไม่จำเป็นต้องตื่นเช้าแล้ว เลยไปโน่น
ต้องแก้ที่ต้นเหตุ คือ นอนให้เร็วขึ้นเท่านั้นแหละ

อย่างต่อมา หลับในห้องเรียนตอนเจอวิชาน่าเบื่อ
อันนี้คาดว่าเป็นผลกระทบมาจากข้อแรกเต็มๆ
แต่ถ้าแก้ข้อแรกแล้วยังหลับอยู่ ต้องพิจรณาใหม่

อย่างที่สาม ห้องยังคงรกรุงรังอยู่เหมือนเดิม
คาดว่าเนื่องมาจาก เวลาไม่ค่อยมีให้จัดของเท่าไหร่
น่าจะเกี่ยวข้อกับข้อหนึ่งด้วย เพราะนอนเยอะมาก
ต้องเปลี่ยนแปลงวิธีคิดในการจัดตารางเวลาแล้วหละ

...

สิ่งที่รู้ตัวชัดขึ้น เมื่อได้ไปใช้ชีวิตอยู่ในมหา'ลัยมา

เราชอบทำกิจกรรม... ไม่สิ ต้องบอกว่ารักเลยหละ
แต่ว่าเรานั้น เข้าร่วมกิจกรรมในฐานะผู้ร่วมงานบ่อย
พอย้ายมาอยู่ในฐานะผู้จัดกิจกรรม ยังทำได้ไม่ดีเลย
โดยเฉพาะเรื่องการวางแผนล่วงหน้า การจัดสรรค์คน
ต้องรีบปรับปรุงตัวเองโดยด่วนแล้วหละ

เราเป็นคนยอมความคิดคนอื่นมากเกินไป
ทั้งๆ ที่มีไอเดียแจ่มแมวอยู่ในหัวแท้ๆ
แต่หลายต่อหลายครั้ง เราไม่ได้พูดออกไป
เพราะว่ากลัวโน่นนี่นั่นเต็มไปหมด
แล้วผลสุดท้ายก็ทำให้งานออกมาไม่น่าพอใจ
อันนี้เริ่มแก้ไขไปแล้ว

เรายังไม่มีความเป็นผู้นำที่ดี
เมื่อถึงเวลาต้องตัดสินใจ เราฟังคนอื่นมากเกินไป
และในหลายๆ ครั้ง เราดันลงไปทำงานเล็กน้อยๆ
ตรงนี้ต้องปรับเปลี่ยนทัศนคติการทำงานหละ

...

เรื่องที่บกพร่องยังมีเยอะกว่านี้
แต่เอาเป็นว่า แก้ไขเรื่องที่เขียนๆ มานี้ให้ได้ก่อน
แล้วอีกหลายๆ อย่างน่าจะดีขึ้นตามลำดับเอง