Feb 25, 2012

คอนเสิร์ตโนดาเมะ


คราวนี้จัดที่กาดสวนแก้ว ใกล้บ้านขนาดนี้ ยังไงก็ไม่พลาดอยู่แล้ว

Beethoven Symphony No.7
เป็นเพลงแรกที่ถูกนำมาเล่นในคอนครั้งนี้ น่าเสียดายว่าเป็น short version คือ rearrange ให้แต่ละท่อนมีแค่ part ใจความสำคัญแค่ครั้งเดียว ไม่มีการย้อนความซ้ำอีกรอบตามรูปแบบของ symphony โดยทั่วไป และระหว่าง movement ก็เล่น (เกือบจะ) ต่อกันทันทีเลย สงสัยว่าไม่อยากให้ปรบมือคั่นระหว่าง movement? สำหรับตัวเพลงนั้น movement แรกเล่นได้ช้ามาก (น่าจะเป็นไปตามสไตล์ของอาจารย์สมัคร กาใจคำอย่างนั้นเอง?) ทั้งที่น่าจะทำให้กระฉับกระเฉงมากกว่านี้ได้อีกหน่อย พอเข้า movement 2 ก็ขาดซึ่งเสียงแตรมา intro ปลุกใจ ข้ามไปยัง part violin เลย ส่วน movement ที่ 3 และ 4 นั้น ยังขาดความสง่างาม เกรียงไกรอย่างที่มันควรเป็นอยู่ครับ

Beethoven Spring Sonata - Allegro
แต่เพลงที่สองนี้ผมเทใจให้หมดเลยนะ piano ของคุณเรมีย์ นามเทพกับ violin ของอาจารย์อภิรัตน์ ประพันธ์วงศ์เล่นประสานกันได้ลงตัวมาก เสียอย่างนึงคือนักดนตรีไม่ได้ซ้อมถึงขั้นที่ไม่ต้องดู score แล้วจังหวะที่พลิกกระดาษเปิดหน้าถัดไปนั้นเสียงดังมาก คนฮือฮากันใหญ่ (ทำไมก็ไม่รู้)

Beethoven Pathetique Sonata - Andante Cantabile
เพลงนี้ก็เอาใจไปให้หมดเลยเหมือนกันครับ ชอบๆๆ (อ๋อ ผู้เล่นคือคุณเรมีย์คนเดิมครับ) แต่เสียดายว่าตอนใกล้ๆ จบเพลง มีเด็กอายุไม่น่าเกิน 5 ขวบเสียงดังขึ้นมา (ทำไมฟระ คนกำลังอิน) แย่ๆๆ

Gershwin Rhapsody in Blue
แล้วก็กลับมาที่เพลงแบบวงใหญ่อีกครั้ง ก่อนเริ่มเพลงแน่นอนว่าต้องเทียบเสียง เด็กคนนั้นนั่นแหละก็เทียบเสียงไปกับเค้าด้วย (เอ่อ จะว่าไปมันก็ตลกนะ... แต่ตอนนั้นขำไม่ออกกับมารยาทของผู้ปกครองแฮะ) แล้วเด็กคนนั้นก็ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวตลอดเพลงซะอีก (ทำไมไม่พาลูกกลับบ้านไปเลย?) ส่วนเนื้อหาเพลงนั้นก็ปรกติทั่วไปดีครับ ได้คุณ Soo Hwan Cha มาเล่น piano คู่กับการคอนดักต์ของอาจารย์ชัยพฤกษ์ เมฆรา แต่โดยส่วนตัวแล้ว เพลงนี้ผมหลับแฮะ.. (เฉยๆ กับเพลงกึง Jazz กึ่ง Classic เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว)

Rachmaninoff Piano Concerto No.2
นับได้ว่าเป็นไฮไลท์ของงานเลยทีเดียวกับเพลงนี้ แต่ผมว่าฝีมือ piano ของคุณ Atsuko Seta ยังไม่แกร่งกล้าพอที่จะฝ่าฟันทะเล orchestra ไปได้แฮะ หลายๆ ครั้งที่เสียง piano ของเธอนั้นโดนกลืนหายไปในพายุอันหนักหน่วง หนำซ้ำ แม้ว่าพายุร้ายจะได้สงบลง เธอกลับไม่สามารถฉายสายรุ้งสวยงามทั้งสองวงได้ ที่สำคัญ เธอจำโน้ตผิดไป 1 ห้อง (อีกแล้ว) ครับ ทางฝั่ง orchestra ก็เลวร้ายไม่แพ้กัน มีท่อนนึงที่เครื่องเป่าเกือบจะทำเพลงล่มเพราะหายไป 2 ห้อง และเฟรนช์ฮอร์นเล่นเสียงดังเกินไปด้วย -___-"

แต่โดยรวมก็ถือว่า คุ้มกับบัตรราคานักศึกษาครับ ยิ่งถ้ารู้ว่าวง orchestra เป็นวงเยาว์ชนที่อาศัยแค่ซ้อมช่วงเย็นด้วยแล้ว น่าจับตามองจริงๆ ว่าถ้าเราตั้งวง orchestra เป็นเรื่องเป็นราว น่าจะไปได้ไกลกว่านี้มากเลยนะ

No comments:

Post a Comment